Wiosna, belki, przyczepa i stajenka

Błocko staje się nieznośne, ale kilka ciepłych dni i mam nadzieję, że problem sam się rozwiąże. Póki co nie jest zresztą tak tragicznie. Największym problemem jest gliniaste podłoże, pod którym można układać kilometry rur drenarskich, a woda i tak pozostanie na powierzchni.

Postanowiliśmy zagospodarować nie nadające się już do niczego (serio serio) belki i umocniliśmy skarpę za domem. Od góry będą jeszcze przysypane ziemią, więc jak wszystko porośnie, to mogą sobie zgnić spokojnie do reszty, a skarpa pozostanie stabilna. Do targania totalnie namokniętych belek przydał się samochód i dobra wola sąsiadów, którzy pozwolili jeździć po łące. 

Zdecydowałem się wreszcie na zakup przyczepy. Po przewertowaniu gigabajtów kwadratowych powierzchni internetu (właściwie kto powiedział, że internet jest dwuwymiarowy? Ale zawsze go sobie tak wyobrażam) wybór padł na nową przyczepkę z Castoramy. Myślę, że w mojej sytuacji to dobry wybór. Cudo jest marki BORO (cokolwiek to znaczy). Ale wyszło tak, że przyczepa ma DMC 750 kg, natomiast dla przyczepy lekkiej bez hamulca w dowodzie Ferozy stoi 500 kg (dla hamowanej 1500). Niespodzianka. Zakładam optymistycznie, że chodzi o masę rzeczywistą, bo zdania na ten temat są podzielone. I taka jest moja wersja zeznań w razie czego (pomijając fakt, że dokładnie te same przyczepy, bez żadnych przeróbek, są też homologowane na 500 kg).

Po zakupie trzeba było przywieźć to do domu - pierwsze w życiu cofanie z przyczepą na zatłoczonym parkingu Castoramy w Jeleniej Górze to bezcenne doświadczenie.

W każdym razie, drodzy sąsiedzi - gdyby chodziło o przetransportowanie dobra wszelkiego (tudzież zła) z miejsca na miejsce - oddaję się wraz z nową zabawką do dyspozycji.

Wreszcie udało się załatwić sprawę wykopu pod drenaż. Po zrobieniu tegoż w tamtym roku została nam dziura, a nie byłem skłonny zasypywać jej tzw. gruntem rodzimym (ładne słowo), bo to głównie glina (więc drenaż nie spełniałby swojej funkcji). Wokół kamieni sporo, więc poukładałem je w wykopie i ubiłem jak się dało. Chcę to jeszcze podsypać żwirem z piaskiem, którego sporo pozostało. W tamtym roku zrobiłem tak na sąsiedniej ścianie i sprawdza się dobrze. 

A na koniec hit hitów - będziemy chyba budować stajnię. No, stajenkę powiedzmy, co by nie nadużywać terminologii. A konkretnie: mały budynek gospodarczy w ramach istniejącej zabudowy. Takie cudo można do 35 m2 budować na zgłoszenie, dzięki czemu uda się uniknąć starań o pozwolenie na budowę.

Stajenka ma spełniać po pierwsze mieszkania dla koni na zasadzie dobrowolnej - z tyłu będzie otwarta, więc jak będą chciały to wejdą, jak nie, będą siedzieć na pastwisku. Ok. 1/3 będzie zamknięta z każdej strony i będzie służyć za magazynek dobra wszelakiego (ma w tym wyręczyć dużą stodołę, której stan jest dość smutny i grozi zawaleniem).

Budynek ma być zbudowany w możliwe tradycyjny sposób. "Tradycyjny" ma oznaczać w tym przypadku również zasadę, którą jak mi się zdaje, wyznawali dawniej budowniczowie naszych domów - budujemy z materiału zastanego na miejscu. Czyli żadnych ytongów i suporexów. Nie ukrywajmy, że dzięki temu mam nadzieję mocno zredukować koszty.

Podmurówka do ok. 1 m wysokości będzie zbudowana z kamienia (łupka). Mam do niego dostęp w zasadzie nieograniczony. Powyżej zamierzam zbudować konstrukcję z belek (z odzysku) i wypełnić całość klasycznym szachulcem. Nie namierzyłem jeszcze w okolicy glinianek - ale wszytsko przede mną. Problemem może się wbrew pozorom okazać dobra słomiana sieczka - ale i to uda się chyba jakoś rozwiązać.

Nie mam jeszcze koncepcji pokrycia dachowego. Zostało mi trochę gontu bitumicznego po kryciu dachu domu, natomiast trudny do przeskoczenia będzie koszt deskowania. Albo załatwię tanie deski (osb też wychodzi drogo), albo trzeba wyczarować inny sposób krycia.

Poniżej wstępna wizualizacja. Wszelkie uwagi konstruktywne... tfu, konstrukcyjne mile widziane.